Podatek od środków transportu firmy płacą do 15 lutego za dany rok podatkowy. Kiedy należy go ująć w firmie w kosztach - w dacie zapłaty czy złożenia deklaracji? (pytanie nr 807240)
Data faktycznego dokonania płatności podatku od środków transportowych, zarówno w przypadku jednorazowej płatności, jak i zapłaty w ratach, nie ma wpływu na moment rozliczenia go w rachunku podatkowym - zarówno w księgach rachunkowych, jak i w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
To zobowiązanie podatkowe ciąży m.in. na właścicielach samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Ponadto opłacają go właściciele:
- ciągników siodłowych i balastowych przystosowanych do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów od 3,5 tony,
- przyczep i naczep, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą od 7 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego,
- autobusów.
Podmioty obowiązane opłacać ten podatek składają w terminie do dnia 15 lutego właściwemu organowi podatkowemu deklaracje DT-1.
Jeżeli środki transportowe, od których podatnik opłaca przedmiotowy podatek, są wykorzystywane w prowadzeniu działalności gospodarczej, wówczas podatek ten może obciążać koszty firmowe na ogólnych zasadach, jako tzw. koszt pośredni. Tego rodzaju koszty, zarówno prowadzący księgi rachunkowe, jak i księgę podatkową, ujmują w kosztach podatkowych w dacie ich poniesienia. Dokumentem stanowiącym podstawę do obciążenia kosztów podatkiem od środków transportowych jest sporządzona przez podatnika deklaracja.
U podatników prowadzących księgi rachunkowe dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury lub rachunku, albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury lub rachunku (art. 22 ust. 5d ustawy o pdof, Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm. i odpowiednio art. 15 ust. 4e ustawy o pdop, Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.). W konsekwencji dla nich omawiany podatek jest kosztem w dacie, w której zostanie ujęty jako koszt w księgach.
Natomiast u podatników prowadzących księgę podatkową, bez względu na metodę przyjętą dla jej prowadzenia, za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b ustawy o pdof), czyli tu datę sporządzenia deklaracji.
