Firma posiada budynek będący środkiem trwałym. W budynku tym wykonano roboty budowlane, w związku z którymi zakupiono:
1) wełnę mineralną, płyty gipsowe oraz zaprawę - o wartości netto 6.600 zł oraz
2) kolanka, rury, trójniki - o wartości netto 4.400 zł.
Czy wartość wskazanych materiałów powinna powiększać wartość początkową budynku, czy też można je rozliczyć bezpośrednio w kosztach jako wydatki remontowe? (pytanie nr 914813)
Sposób rozliczenia wartości poniesionych przez firmę wydatków uzależniony jest przede wszystkim od celu ich poniesienia oraz uzyskanego rezultatu.
Jeżeli poniesione wydatki związane były z wykonaniem remontu środka trwałego, wówczas w przeciwieństwie do rozliczanych poprzez odpisy amortyzacyjne wydatków ulepszeniowych, podatnik ma prawo zaliczyć je bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Ustawy podatkowe nie definiują pojęcia remontu. W praktyce dla określenia jego zakresu w odniesieniu do remontu obiektu budowlanego przyjmuje się definicję sformułowaną na potrzeby ustawy Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.). Zgodnie z nią remontem jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8 powołanej ustawy).
Z przywołanego przepisu wynika, że istotą remontu jest wykonanie prac przywracających pierwotny stan techniczny i użytkowy budynku. Remont następuje w toku jego eksploatacji przez podatnika i zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego - tym samym jest rodzajem konserwacji bądź naprawy. Natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zostaje przebudowany, rozbudowany, zrekonstruowany, zaadaptowany lub zmodernizowany w sposób powodujący istotną zmianę jego cech użytkowych. W efekcie prace remontowe nie powodują zwiększenia jego wartości początkowej.
Wartość wydatków remontowych, niezależnie od jej wysokości, nie zwiększa wartości początkowej środka trwałego.
Jeżeli natomiast chodzi o ulepszenie środka trwałego, którym w omawianym przypadku jest budynek, to należy wskazać, że w okolicznościach określonych w art. 22g ust. 17 ustawy o pdof (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) i odpowiednio w art. 16g ust. 13 ustawy o pdop (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.) wartość wydatków poniesionych na ten cel zwiększa jego wartość początkową. Z uregulowań zawartych w tych przepisach wynika, że z ulepszeniem takim mamy do czynienia, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:
- środek trwały został przebudowany, rozbudowany, poddany rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji,
- poniesione wydatki:
- przekraczają w danym roku podatkowym 3.500 zł,
- powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia go do używania.
Zakres i charakter wykonanych prac powinien ocenić sam podatnik. Jeżeli prace przeprowadzone w budynku, o którym mowa w pytaniu, miały na celu przywrócenie mu pierwotnego stanu technicznego, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby firma poniesione na ten cel wydatki rozliczyła bezpośrednio w kosztach podatkowych w dacie poniesienia. Jeżeli jednak doszło w nim do ulepszenia w rozumieniu przytoczonych przepisów, wówczas o wartość tych wydatków powinna zostać zwiększona wartość początkowa budynku stanowiąca podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.
